Rüveydanın bitmek bilmeyen bekleyişi hiç usanmadan 26 yıllık bekleyiş hikayesidir

GEL


Hadi gel gülüm bir gün bir an çıkıp gel
Rüyalarıma geldigin gibi gülen gözlerinle
Uzat elini elimi tutacak mış gibi gel bana
Hadi gel gülüm bir gün çıkıp gel bana

Gelirmisim ben bilmem ama ben bekliyorum
Ümitlenecek ümidim birbahanem de yok ama
Gelirmisin bilmem gelecekmiş gibi bekliyorum
Her günün akşamında işte şu köşeden çık gel

Hiç usanmadım hiç ümitsizlik olmadı bekliyorum
Her günün sabahaında gün batımı geleceksin
Elinde bir adet gül ile işte şu köşe başından işte
Çıkıp gülen gözlerinle geleceksin gün batımında

Sabah evden öperek gönderdigim gibi birgün
Sana en güzel yemekleri yaptığım işte o gün
Balkonda kahve yudumlarken sigaram bitmeden
İşte şu köşeden elinde gül ile gülen gözlerinle işte

Her gün işte bu gün geleceksin diye her gün
Elbiselerini yıkayıp gömleklerini ütüleyip işte
Merdivenleri yıkayıp tutsüler yakarak her gün
Bekliyorum elinde gonca gül ile şu köşeden
Gülen gözlerinle bana gelmeni bekliyorum