Hüzün
Yağmur hüzünlü kalplere yağar
Hüzünlü yüzler asılı kalır aynalarda Hüzünlüysen annenin dokunuşu sevgidir Hüzünlüyse şarkı dokunur yüreğine Hüzünlü diye gözlerin girer içime sevdiğim Bazılarına hep hüzün yakışır Kahkahalar yalnızlık Kalabalıklar teklik vaktidir Korkmuşuzdur Çoğul yalnızlıklardan Yüreğinin aynasıdır hüzün Kahkahalarda sesini duyarsın acının gülümsemesinin Adın acıdır soyadın hüzün Hayat sana yaramaz çocuk gibi gülümser doğarken Başını okşar eski köşe yazılarından bir demet Yaşanmışlıklardan bir makale seçersin Neden hep hüzünlüleri diye sormaz kimse |