seni gömmeliyim can evime
Artık kaybettim
korkum yok diğerinden başkasından sebebsizliğin ürküntüsü yok içimde seveceğim çok şeyler var- mış. kalmış çokkkkkk geride. Bir lokma bulut Bir içim su serce kanatlarında düşen yağmur Sen var ya sen yinede düşmezsin yüreğimin merkezinden. Her attığım zar kendisine hükmetti Her kelime dudaklarımı kuruturken yaktı gür ormanlarımı.. zaman denilen tünelin sonunda başkaldırış olmalı haykırış olmalı Sana dönüp bakmalı gözlerim Derin derin.. Bir ölüm Ölümün kıyısından dönenlerin şehrinde düşünmeliyim.. En yorgun mevsimlerde nefes gibi seni gömmeliyim can evime.. Sana nefes vermeliyim kelebeğin kısa ömründe |