GİTMENİN ASALETİ
Bir kere kaçırdıysan hayatın ilmeğini
hızla sökülüşünü seyretmek zorunda kalıyorsun. Emek verdiklerin, sırtında taşıdıkların, yaralarını sardıklarının seni hiçe sayışlarını izliyorsun uzaktan… sonrası derin bir boşluk… ve boşvermişlik giriyor sıraya. Görüyorsun ki; tek başına verdiğin savaşın galibi de sensin mağlubu da… tüm yorgunluklarını da alıp sımsıkı sarsılıyorsun yalnızlığına. Gayretlerinin hayretlere dönüştüğü zamanı sığdıramıyorsun hiçbir anına yaşamın. Gitmeleri asil kılan şey; kendine gelmesiymiş insanın… Seyyal Tanır |