Yok SessizliğiŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Gereksiz ses, susmaktan iyi değildi.
Ses ve sus ise aynılaştığı nokta da Susu susturdu boşluk.
...
Boşluğa atıldığımdan bu yana Boşluğa nüfuz etmek yerine Boşluk hissettim kendimi O mu beni sarıyordu Ben mi onu Belli belirsizdi artık çeperlerimiz Bir boşluk içimden geçiyordu Bin boşluğun içinden geçiyordum Beyhudeliğin cidarlarından Dışa süzülmüştü Varlık arayışı Kulakları patlatırcasına Avaz dolusu Sessizliği yankılatıyordu Kalp’sizliğim Siyah bir bayrak ellerinde Siyah güller öl yerimde Bire ait bin cesetin namazından Ayrılmıştı çoktan içimdeki çocuklar .. Düş sokağı hiç bilmediğin bir Hiçlik sakinliğindeydi Artığından arta kalan h’iç Bu sokakta hiç yoktu . _beyhude |
Algılayabileceğimiz/ kulaklarımıza sarkıntılık edecek bir sesin yokluğudur sadece.
Varlığın yokluğudur aslında desek daha doğru olabilir mi acaba?
Yok sessizliği ..
Bazıları bunu ürkütücü ve soğuk bulsa da,
Bazıları bu sessizlikte huzur ve dinginlik bulabilir.
Ve boşluk hissi ..
Sanki içimizde bir kara delik varmış gibi herşeyi yutuyor. Geriye ise anlamsız ve umutsuzluk bırakıyor.
İste kanıtı;
"Siyah bir bayrak ellerinde
Siyah güller öl yerimde"