sensizliğin dimağında gül bilmez yüreğim
yüreğim ki,
bir nefes düş döktü körpe acılarıma yar
içim ki sen yangınında kül...






ey gözümden, gönlüme akan
ey ruh-u benliğime dokunan yar
kangren bir gecenin eşiğinde
yoksunluğun çölünde Leyla’yım



ey sılamın toprağı, yüzümün rahmanı
kaldır simama çekilen surların kapılarını
ilmek, ilmek nefesimde sol(u)duğum,
gül-i rahşandır bakışımın acziyeti
kainata bercest eder, eder de güzergâhım
bir sende, sende bulurum benliğimi



ey kandil, kandil akıttığım, yaktığım
içim sen arafında yandıkça
düşer yaşlarım, yaşlarına
ol der ol..
göğsü sineme düşen yâre-i dil yakarışlarımda
duy yaşlarımı ey yar, tutuştur biz dizelerini



ey sevdamın tuzu,
ey dilimin lal suskusu
dildadem
kalbin hüdasında sen mahsunu
ey ceriham, can-ı ömrüm
ömrüm ki,
mevtundur ömrü kıblegâhına...

~°~
~°~
~°~