SORMAYIN BANA
Kudret kalemiyle yazmış tenime
Nakış nakış işlemişsin genime İzini bırakmış her bir yerime Hasreti gurbeti sormayın bana. Hasret acısını çekenler bilir Gönül kapısından çıkanlar bilir Sevgi kalesini yıkanlar bilir Hasreti gurbeti sormayın bana. İçerimde yangın gönlüm perişan Çabalar boşuna sonunda hüsran Gönül sevilmeyi isterken heran Hasreti gurbeti sormayın bana. Bir gün bitecek mi çektiğim çile Bülbüller tünemiş açmamış güle Peşinden koşmuşum hep bile bile Hasreti gurbeti sormayın bana. Canım dediklerim tutmaz elimi Zaman denen gafil büktü belimi Dalından koparıp yoldu gülümü Hasreti gurbeti sormayın bana. A. Kadir YALDIZKAYA |