Yamalı masallarım...
Hep bir varmışlar
yokmuşlar nerde hangi sayfayı açsam evvel zaman kalbur üstü yalnızlığım nasıl üşür gözlerimde ölüm bir peri masalı içimi ısıtan utan gölgelerinden ey zalim hayat bu ucube kaldırımlarından hep çıkmazına daldığım sokaklarından karşıma geçip gülmelerinden --utan-- ikinci sınıf rollerinden başrol oynayan şarlatan suratlılardan gece acı yağarken arka sokaklarına hiç bir teneşirin kabul etmediği yüzsüz ifadenle karşıma geçip bir daha dersin belki sıra sende belki- oynanmamış hayalerimi doldurup yırtık cebime başka limanlarda yelken açacağım ne deniz isterim şimdi ne seni kendimi ver hayat bıkmadın mı? bir ileri bir geri .... |