GEÇ KALDIN
Geç kaldın.
Ya da ben erken öldüm, ömrümün kefili. Ya da beceremedim sensizliği. Sebebi ne olursa olsun, Sabahı hep akşamında karşıladım günün. Kıp kızıl boyanıp ta güneş, fahişe yüzünü gizlemeye yüz tuttuğunda, yaşamaya geç kaldığım gibi benim, geç kaldın… Ya da, ben erken öldüm ömrümün kefili. Kurşun ektim tarlalarıma. Ne zaman göz yaşı yağsa, tomurcuk açar filizlenirim. Ne zaman ansam ismini, adın düğümlenir gırtlağıma, erken ölürüm. Ölüm dedimse, teneşiri hayat olan bir ölüm. Yaşamaya özenirim. Parmak uçlarım kanar, ağlarım. Geç kaldın, Erken gelmek için, geç kaldın. Geç kalmak için, biraz daha geç kalamaz mıydın san ki? Belki o zaman, geç ölürdüm ömrümün kefili. Olan oldu. Hoş kal, ama bir daha asla, geç kalma………. Abdullah Ecevit |
YAŞANMIŞLIKLARDAN AKMIŞSA DİZELERE YAŞAYANA ALLAH YARDIM ETSİN
ŞİİRLERDEN TANI AŞKI DEMİŞSE ŞAİR YÜZÜNE SÖYLEMEMİŞSE SEVGİYİ SEVGİLİYE GERÇEKTENDE BÜYÜK KAYIP ŞAİR VE SEVGİLİ ADINA
KALEMİNİZE SAĞLIK