EŞ ZAMANDA İKİ EVLAT

İki ölüm, iki günde,
Ateş yürek kavuruyor.
Yatarlar köyün önünde,
Deli rüzgâr savuruyor.

Biri Behram biri Bedri,
Biri cani, bilmez kadri,
Mehmetçiğin çoktur hatrı,
Nöbette vatan koruyor.

Bedri vatan için şehit,
Behram pis pisine meyyit,
Neredesin koca Seyyit,
Mehmet gücünü soruyor.

Birisi asker sınırda,
Biri, terörist kenarda,
Ana evlat bekler yarda,
Figanı arzı yarıyor.

İkisi de bir anadan,
İkisi de bir babadan,
Bize yardım et yaradan,
Kardeş kardeşi vuruyor.

Dere tepe can pazarı,
Gitti gönüller gülzarı,
Dost ağlarken zarı zarı,
Düşman karşıda duruyor.

Anası Bedri’sin arar,
Bedri vatanını sorar,
Behram çoktan vermiş karar,
Canı candan ayırıyor.

Behram’ına hayınsın der,
Gir toprağa mayınsın der,
Dağlar kirden arınsın der,
Gönlünü böyle yoruyor.

Mesken ettiler dağları,
Yurt tuttular ayrı ayrı,
Bölmek için bu diyarı,
Melun terör kuduruyor.

Rabia BARIŞ