SEN ÖLÜ BEN ÖLÜ
SEN ÖLÜ BEN ÖLÜ
Ölü bir deniz, balıklar ve martılar ölü! Bir gemi yol alır meçhule, karanlık bir geçmiş gelir aklıma. Sol yanım üşür! Sen soğuk! Ben soğuk... Albümler açılır; negatif resimler flu sol yanımda sen sayfa sayfa özlem. Bir çigan duyarım içimin boşluğunda; yankılanan ritimler ölü! Dün ölü, bugün ölü, anılarda sen flu ben flu yaşanmamış günlerin hayali içimde saklı. coşkulu çocuklar gibi; yaşama tutunma arzusu, şehrin iki yakası, adına yazılan şiirler, pencereye konan güvercinler, saçak altında kumrular, sokakta insanlar, parklarda çocuklar, mimozalar ölü! Erguvanlar ölü! Marmara ölü! Gökyüzü kararır, bulutlar iner toprağa. Yanaktan sızar katreler. Cana can suyu. Sen ölü! Ben ölü!.. Efkan ÖTGÜN |