DOKUNMA
Saçları ağartan yürekten gelendir
Derde devan yoksa yarama dokunma Dost dediğin karanlığa dikelendir Düzlüğe çıkınca arama, dokunma Bir araya getirmek için yakamı Çekiştirip dururum eski hırkamı Yaslamadım gidip bir dağa arkamı Arkam arkasızdır, arkama dokunma Çomaklar sokup gözümdeki ferime Kir sanıp gülme alnımdaki terime Gel de umutlar besle benim yerime Ellerim göğsümde şurama dokunma Bir zamanlar yiğitte bendim efe de Hesap sorandım amire de şefe de Ölçtüm tarttım kendi kendimi kefede Özü bozulmamış dara’ma dokunma Dokunma yalnız kanasın varsın yaram Hasret tüter, içten içe buram buram Bilirim “büyük günah” kul hakkı haram Dağlarda aç kurt ol harama dokunma U.Ü. |