ÇAĞIRMA BENİ
ağlamak için
gözden illa yaş mı akmalı ? görmek için illa bir noktaya mı odaklanmalı ? bence uykusuz geçen geceleri ömürden saymamalı sus desek de susmuyor ertelenmiş hüzünler kanatlanmış uçuyor ele avuca sığmayan sevinçler bu şehrin en öksüz yeri kalbimdir şimdi biliyorum seni sevmek uzayıp giden bir çığlıktır yalnızlıklara gebe kalan bir bezginlik acılar ve yazgılar en militan zibidiliktir ne kına nede sına beni dokunaklı sevdalar yetmezmiş gibi birde vedalar karanlığı yırtmakta bir şarkının öfkesi bir günün ertesi pişmanlıklardan dem vurmakta şayet geç kaldıysak birbirimize çağırma beni zaten yanmışım yanacak kadar birde sen kavurma |