İREVAN TÜŞDÜ GÖNLÜME!
Gözleri vetende İrevanlılar,
Hesretnen gettiler obir dünyaya, Veten diye diye çiyinlerde, Dilleri İrevan adını saya, Yaralı üreyhler eşide, duya. Neyhlet torpağ oğurlayan Zorba dünyaya. İrevan tüşdü gönlüme. Yağıya bir veten tapbağ üçün, Yurtsuzu, gulduru yığmağ üçün, Maşa tapıp Türk’ü boğmağ üçün, Vampirler gana doymağ üçün. Yıkdılar Revan xanı. Veten gannan sulandı, Hüseyinali xan doğrandı, Halk gardaşmış! yalandı, Türk’ün canı, malı, namusu, Katillere niçün halaldı? Türk’ü katledenlerle, Kara günler uyandı. Vetene od galandı. İrevan tüşdü gönlüme. Can Aras gan gölüydü, Çar deli Petrolar, Stalin’i de dahil, Cemi katil, deliydi. Akıllı delilerin, Yüreklerinde uhde, Sıcak denizlere açılmak, Delilik emeliydi! Yıktılar Azerbaycan’ı, Talan ettiler her yanı. Katlettiler insanı. Gaçan boğuldu Aras’ta! Can dağıldı Aras’ta! Vetenin sürgünleri, Hey nağıldı Aras’ta! Hele gönlümüz yasta! İrevan tüşdü gönlüme. 07.06.2024 Emir Şıktaş |