ÇANKAYA YOKUŞU!
Çankaya yokuşundaydık!
Ne gelen var, Ne giden. Nede Asya’dan bir ses! Niçin sönmekte heves? Her şey mi serap? Düşünceler mi harap? Kâbus muydu ya Rab? Beş bin nefes kesildi, Heves miydi? Hedef miydi? Bize kalan yas! Birde ihtiras? Çankaya yokuşundaydık! Ne gelen oldu, Ne giden! Boş yere beklemişiz, Güdükmüş hislerimiz? Kimimiz var ki? Biz kimleri sesleriz? Öksüzlüğümüz tavan yaparken, Solmuş fidanları düşünürüz, Geçmişi özleriz! Çankaya yokuşundaydık! Hayal mi oldu, Hayallerimiz? Ağrıyor, Konuşamayan dillerimiz! Oysa yokuşta belemiştik, Birlik yolu Turan’ı biz. Kardeşler buluşunca, Yapacaktık şöleni biz! Konuşturmayacaktık, Arkamızdan güleni biz? Emircan bu kadarmışız? Acep rahat uyuttuk mu, Uğruna can vereni biz? 05.06.2024 Emir ŞIKTAŞ |