Güneşin Son DansıGüneşin dünyaya veda zamanı Ufukta kızıl bir parıltı Son ışık Son okşayış toprağı Ve karanlıktan ardısıra gelen Hüzün gölgesinin ayak sesleri Çiçekler kapamış yapraklarını Tüm kuşlar kuzdaki yuvasında Yetim bir sessizlikte Birazdan Ağaçların dallarını öperek Bir ayrılık türküsü mırıldar Rüzgarın fısıltısı Sonra boylu boyunca uzanır Yılgın gölgeler Üzerinde karanlık bir gök ağırlığı ile Soğuk kaldırımlara düşer Ay ışıltısı ile saçılan Gümüş bir örtüdür üzerimdeki Uyuyan bir doğada Gözlerime çöküp Sana kadar uzanan Yeni bir gün hayallerinin sancısı Bir kırpışla Bir kapanış arası Ne ilk ne de son Bu güneşin dansı |
Çiçek açan hayatın zamanı gelince aniden solup sona ermesini simgeleyen bir doğa olayı.
Son şakasını yapar ve gider.
İnsan da öyledir hatta tüm canlılar.Tıpkı bir güneş gibi doğar güneş gibi de son vedasını gerçekleştirerek batıverir gider.
İşte o vakit ,
ruh da gözyaşlarını dökmeye başlar usul usul..
Yani bir yerde bu hayatın gelip geçici olduğunu, hayallerin de bir gün gün batımı gibi elimizden kayıp gideceğini anımsatır aslında.
Sonra da bir yalnızlık başları ışıksız bir çerçevenin içinde.
Ne dalınız kalmıştır ne de bir gölgeniz.
Çünkü güneşin batışı gibi arada kalmış, dönüşü olmayan bir yola revan olmuşsunuz demektir.
Bazen de bir umudun simgesidir günbatımı yolculuğu..
şafağını da beraberinde getirecektir çünkü.
Eğer isterseniz sevdiğinizin gözlerinde yeniden doğabilir, yeni bir hayata da merhaba diyebilirsiniz.
Doğumun tutuklusu
İlk ışıklarıyla birlikte startını vererek
doğumuyla eşsiz bir meyveye dönüşür..
son ışıltılarıyla da bir hüznün melodisine.
en içten tebrikler olsun.