Çanakkale
ÇANAKKALE
Ey Bayrak başını öne eğdirmedi Mehmet’im. Gelibolu koylarında saldırırken düşman askeri, Nice Yahya Çavuşlar, Seyit Onbaşılar siper etti gövdesini. Bir gece düşman uykudayken, Nusret’im tespih tanesi gibi dizdi mayınları soğuk sularına, Savaşın en korkunç anında bir meçhul asker fırlıyordu siperinden Meçhulüm dilini bilmediği bir iniltiye kulak kesildi. Bir an etrafa sessizlik hakim oluyor ve meçhul asker siper etti göğsünü, Aldırmadı kıyamet gibi yağan mermiye, Etraf sus pus neler oluyor siperlerde, Havada çarpışan mermiler donmuştu sanki. Savaş meydanları böyle bir manzarayı daha önce hiç görmedi. Düşman düşmanı sırtlar mıydı? Süngü mesafesinde Mehmet’im sırtında vatan. Savaş nasıl yapılır göstermişti düşmana. Ey analar babalar endişelenmeyin sesimize kulak verin. Bu toprağın koynunda vurulmuş uzanmış evlatlarınız. Bizim evladımızdır, Mehmetçiklerimizle koyun koyunadırlar. Artık rahat uyuyun, bu topraklar onlarında vatanıdır. Yedi düvel top ve tüfek ile saldırırken üzerimize. Çocuklarımızla gelen akınlara sel olduk, set çektik gelmedik dize. Ebabil kuşları gibi savunduk vatanı. Çanakkale’de ne destanlar yazdık. Önce vatan dedik sarıldık bayrağımıza. Şehadet haberi yayıldı tüm vatana. Düşmanı Çanakkale’den geçirmedik. Tarihe Çanakkale geçilmez yazısını kemiklerimiz ile yazdık. Al kanlara bulandık ama vermedik bizim olan vatanı. E.Balta |