AHLAR ARASIbir huzursuzluk dolandı düşlerime gülüşlerime çarşafım ağlıyor yastığım taş duvar yorganım diken sürgün vermiş her yanım kesik ahlar arasında uyandım su hayat dedim çarptım çarptım tokat gibi sonra kaldırdım kafamı yabancı bir kadın asmış suratı bön bön bakıyor baktım belki tanırım diye içimin sesleri konuştu tanımakta güçlük çektiğin sensin sen öldürüyorsun kendini azar azar bir daha baktım doğru söylüyorsun diyemedim... Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |