Resim
Donuk bir göz nedir
Öğrendiğim bir zamanın Boşluğunda Boş boş geziniyor ruhum Görüp de görememenin Zindan karasındayım Yanmak isteyen bir odun Yanıp bitmiş kül ahvalında ıslağım Tekleye tekleye düşen bir şiirin Harf harf nefes verişiyle Bitiyor kağıttaki ömrüm Bir resim kadar sevemedim ya seni Gittikçe Resimleşiyor varlığım Resimler ise Hep aynı cansızlıkta bakarken Sesimin tizleştiği noktaya Bir sigara daha yakıp Efkarımı dağıtıyorum donuk bir hayata |
dehşetengiz imge.
romanın ömrü gibi
saygımla