Gündüz biriken gece çığlık olur
Sustu gündüzün sesi
Ardından geldi akşamın Dağları titreten çığlıkları Derken bastırdı gecenin Uykusuz bırakan anıları Baktığım pencereden sis Sarmış çerçevesini görünmez Sokağın kaldırım ağaçları Rüzgarı döker yaprakları Parça parça dağılır her yana His ettiğim kalbin aynasından Damla damla çiseler Daha yağmura dönüşmeden Kopmadan gökten yıldırımlar Ön ayak sesleri nemlenen gözler Cevapsız soru bilinmez sonrası Ya dalar gidersin geçmişe Ya da hayal kurarsın Varsa gelecek günlere Tutunursun adı varsıyım olan Sonu belirsiz belkilere Yaşar gidersin umutsuz yaşanmayan Adı yalan dünyada |