Cüzi aklım
Cüzi aklım
Durduğum yerde donduğum Neredeydin ne bekledin deme Yaşıyor sandığım çocuğun Ölüsünü gördüm Bozulmadan duruyordu Bir öpücük bir damla su belki Kıpırdayıp canlanmaya Mahşerin ağıtkanlarıyla geçerken Dinlemek bir garip gülüşmeydi içimde Asık suratımda yansımayan hallerim Ateşin korkusu külleyince bahçeleri Ateş mı küle gül mü gazele hangisi Akarken menzile deniz bulanır Zenginlik gördüm uçsuz bucaksız Bir dünya daha yaşasa bitmez imkansız Yoksulluk gördüm gözüne inmiş perde Haksızlık gördüm bedeni durur yerde Benim cüzi aklım bana yetmezken külliyene varamam ki külli Hesap günü diyen gördüm hesapsız Kurbanı mundar ederken kasapsız Nimetler çürürdü toprakta bedelsiz İsrafa açılmış kapılar gamsız kedersiz Ölüler gördüm açıkta kefensiz Hayır hasanetim yok ki kalsam günahsız Ah şu cennet kapısı Velhasıl bir mahkeme hesabı İki kadeh meyin lafı mı olur birader Ağaç gölgesi kuru kuruya leblebisiz Nafaka deyince afakanlar basıyor Aç ölenin mezarını aratırır bana İki dünya mekansız hele hele Birini gasp etmiş biri bana peşkeş Sazsız kemansız Özgürlük perisi dudağına öpücük kondurdu İçimdeki çocuğun Hadi canlan Coşkûnî |