Gel
Gel
Bir sözün bin bela bana Ben ölüyom sen yak kına Gayri dertler yetti cana Yaralarımı açma gel Mecnun etme sen çölüne Hasret bırakma yüzüne Yol bilmem gelsem ölüne Gönül derdinden kaçma gel Kurur yerlerin çamuru Göğünde var kar yağmuru Nedeceksin kürk samuru Düşersin yere uçma gel Bulamazsın Hint kumaşı Ayni dükkan ayni çarşı Geçemezsin arzı arşı Payından gayrı seçme gel Söz öldürür kurşun ne ki Göz yaşına bakmaz el ki Uslanırsın bir gün belki Diriye kefen biçme gel Coşkûnî |