Mâhzun yalnızlık bu...Sensizli/k bile mâhzun senden sonra.. Ka/der mâhzun... Ke/der mâhzun... sözcükleri bile neresinden tutarsan tut; hepsi birer boynu bükük.. şehrim solgun... yaprakları dökük... kolay mı... senden ayrı olmak... gelirdim seninde geldiğin şehre ... kucak dolusu sen getirirdim şehrime... Şimdi; Geçmişim de sensiz... geleceğimde... Ne vakit gelirsen gel, buyur, sana şenlik var gönlümde... Yalnızlık; dalların ağaran saçlarından öğrendiğimiz... Sadece benim değil... bizim yalnızlığımız... Biliyor musun? yalnızız..! Senden sonra ne sona ihtiyacım var; ne başlangıca... istemiyorum baharlar dolusu güneş!.. Kışta gelen sen... neden yazda gittin? yağmurla gidecektin hani? söz vermiştin... sonra deniz kenarında bulacaktım ben seni... ayrılmayacaktık... söz vermiştin... Senle tanıştığından beri... Üç yıllık aksi ihtiyar şimdi yalnızlığım... hasretten sonra geçen günleri saymıyor artık ... yıllar asır oldu sen hala yoksun zaten yalnızdı yalnızlığım... şimdi birde mâhzun... ...biz mi? biz... hiç ! senle ben hiç, biz olamadık değil mi... öyleyse hayal olmalı ikimizin de yalnız olduğu? sevindim... yalnız kalmayan senin adına Çok Sevindim... ben mi? bırak beni, aynıyım ben .. seni seven bir kalp var hala içimde; Yalnız ve mâhzun... Üç yıllık diyorlar ama, üç asır oldu biliyorum.. canı sıkkın... kurumuş yalnızlıktan! dokunsan... çatır çatır kırılır... kırılır mı... kırılsın! ah keşke dokunsan... o saadetten sonra varsın kırılsın... |
aynıyım ben ..
seni seven bir kalp var hala içimde;
Yalnız ve mâhzun...
Üç yıllık diyorlar ama, üç asır oldu biliyorum..
canı sıkkın... kurumuş yalnızlıktan!
dokunsan...
çatır çatır kırılır... kırılır mı... kırılsın!
ah keşke dokunsan...
o saadetten sonra varsın kırılsın...
dedimya nasıl atladım sayfanızı bu şiirde çok güzel...kaleminiz daim olsun...