Ne tuhaf
ne tuhaf
bir bardak çayda hatırlamak seni, bir fincan kahvede... aynalarda farkederken zamanı yabancı bir yüzde yüzünü görmek düşündüğünden habersiz düşünmek ne tuhaf. merak ediyorum, hala rüyanda görüyormusun beni, belki bir yabancı gibi alelacele geçiyorum düşlerinden artık düş bile görmüyorsun belki... yeni şeyler öğrendin mutlaka kavga etmek ve salata yapmaktan başka ama ne yalan söyleyeyim iyi yapardın ikisini de biri bol limonlu olurdu, diğeri saçma. ne tuhaf değil mi durup duruken şimdi pişman olmak resimleri yaktım diye aynalarda farkederken yalanı zamanın buğusuna ismini yazmak seni onca zaman sonra hatırlamak ne tuhaf |