YÜZ’LEŞMEşöyle. bir baktım , aynada ki silüetime, kimsiniz, dedim, yabancı kadına, derinden bir soluğa, aynada ki buhara, sordum, bu derinden çizgiler, nerden peydahlandınız, hangi derdin sahibi, oturtup, yerleştirdi, öyle, geniş geniş , soluklana soluklana, üstüne de köpüklü kahvenin, k’öpüğünden, öptünüz, hani nerde, sarı fotoğraflara , cımbızla, koyduğunuz çocuk, büyümeyen çocuk, hani nerde ??? bir bir silindi, çocuk fotoğraflar, belki süpürüldü, bunak ihtiyarlığımla, baş başa kaldım, belki de yüzleştim, hep aynı soru ? dudaklarımın kenarından, tereyağlı , toz şekere bulanmış ekmek kırıntıları ile, döküldü, çocukluk, yaşandı ve bitti. Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri #sibel_karagoz |