SAÇLARIM BEYAZA DURMUŞ
Karanlık bir yoldayım
göz gözü görmez Her siyah,koyu siyah Korkarım ben, ayrılığın karanlığından Ayrılma benden, karanlığa bırakma... Saçlarım beyaz olacak kasvetten Az kaldı siyahlıklar yerini bırakacak dertten... Korkuyorum, ayrılığa terk etme beni Yüce makamından ayırma beni Günahkâr bir kulum Dünya da hiç uğruna yaşayan Beni sensiz bırakma, yüce yaradan!.. Saçlarım beyaz olacak kasvetten Az kaldı siyahlıklar Yerini bırakacak dertten... Hüsran içinde mutlu sandım kendimi Bilmezler, nasıl candan geçtim Görmezler halimi perişanım Sen duy yüce yaradan sana muhtacım!.. Saçlarım beyaz olacak kasvetten Az kaldı siyahlıklar Yerini bırakacak dertten... Ben, her mevsim değişen ağaç gibiyim Yazda yeşil Kışda kuru Baharda çiçek Baharda solmuş yaprağım Sen affet ya rab sözünü tutmayan Aciz bir insanım!.. Saçlarım beyaz olacak kasvetten Az kaldı siyahlıklar Yerini bırakacak dertten... |