DİLVİN
Çocukluk arkadaşım, nazik ve çok kibardı
Kursumuzun neşesi, nükteli, şen şakraktı
İki yıl benim gibi okul için yalvardı
Nuh demiş te Peygamber dememişti babası

Kasnakta nakış yapar evi silip süpürür
Yemek tariflerini annesinden öğrenir
Görücüler gelince kahveleri köpürtür
Allah’tan ki annesi Dilvinin’e kıymazdı

Okutsaydı babası, öğretmen olacaktı
Hasta annesine hizmetçi tutacaktı
Babasına caddede bir dükkan açacaktı
Hatta tüm komşulara bahşiş dağıtacaktı

Kan kardeşim deyince ellerimi tutardı
Harput havalarını çaldığında coşardı
Kalbur hurmasını en güzel o yapardı
Hatıra defterine adımızı yazardı

O çocuk günlerimde hayalimde yaşıyor
Köyünün türküleri kulağımda çınlıyor
İçimdeki hasreti nakış nakış işliyor
O güzelim günlere kalbim selam ediyor
Sözü senetti onun ölse bile caymazdı

Ayşe Ciplioğlu Kaş