GÖK KUBBE
GÖK KUBBE
Güneşin ışıltısı gözlerimize vuruyor ışıltılı yıldız yıldız parlayan gözlerimiz kısalıyor, bizim güneş gibi aşkla doğan gözlerimiz elbet kalbime desem eksik kalır her lafız. Bir hayli esen muazzam rüzgar kokunu getiriyor, yine günlerden bizi biz geçiyor. Aradığın ne varsa biziz sevgilim, dahası gözlerinin alası gönlümün devası deyişlerine ne demeli ise ondan! Güldükçe gülüyorum, seyrine karşı manzaram yine doğa ve sevgili hayalin ile karşı karşıyayız. Konuşsam belki! dinlemez amma velakin yazdığım, satırları defalarca okursun gibi bir his ile sessizlik aşinası ruhumuz lal olur. Tanımadan özlemin tanımı bu olsa gerek, metnin dilinden sevdalanmaksa sevdalıyım diye haykırmak gerek bilinmeze sevdalıyız elbette Kehribar. İnan bize huzur veren kitapları ve yürek yüreğe kahvemiz çayımız ve kelamımız olmalı bilirsin. Mizahı çok olan yüreğimi en çok nelere önem verdik ise bizi orda yok ettiler. Sevdiğimiz her şeyi yok etmek gibi eylemler doğru değil biliyorsun. ’İnsan sevdikçe, sevildikçe var olur’ yanıma erkek sinek kondurmaz hallerini bırak sevgilim. Dediğimi var say belki kıskançsın. Ben kendi kendimle zaten gerektiği yerde Malkoçoğlu olan biriyim. Sevene can feda sevmeyene elveda ilkesini benimsemiş hallerim ile kimseden üstün ve kimseden altta olma gibi bir eylemlerim de yok. Denge esasına denk kendi halindeliğini hayran çoğu zaman sıra dışı marjinal yaşam tarzını benimsemiş düşüncelerim ve düşlerim ile sen/im. Seni bana zaman getirecek diye diş bilelemek doğru değil, varsa yüreğin ebedi ezeli sevgilim barikatları yık hedefe doğru koş koşabilirsen. Çok bekledim "İnan" deyişlerini anımsıyorum ve sanki duyuyorum. Fazlası ile başkalarını dinleyişlerim bir pişmanlık idi sevgilim deyişlerine yürek vermiyorum. Neden mi? çünkü benim lugatımda pişmanlık yok ve olmayacak da neyi neden niçin yaptığımı biliyorum. Gerisi umrumda değil... Herkesleşme herkesten ayrı ve özel ol sözüne önem arzederek yaşamak en güzeli herkes yapıyor, herkes seviyorlardan uzak olmalı insan çokça kendi ruhuna yakın olmalı varlığını sevmeli mesela herşeyin... İnsan, hayvan, iyi niyet sevmeyenler arasında ne kadar, huzur bulabilirsin ki, insan o yüzden belki her şeyden kaçışım. Bana dönen yan bakışın hayali olsa dahi sağ kaşımı kaldırıp hım etkileyici bir o kadar aşıklığına aşina bakmak fevkaledenin fevkinde demeli mi? Dedim bile metnin dilinden sarılmanın uzaklığına yakınlaşmanın efkarı bastı yanakların al al oldu dur dur öylece dur karşımda Kehribar ömrüm boyunca yürekten yüreğe seyredeyim o asil duruşunu muazzam aşık bakışlarını biliyor musun seni hayal ederek yaşamanın mutluluğuna erince İnan gerçeğinin bana koşarak geleceğini hissediyorum. Yahu Kehribar sen de kimsin ey beyzade hangi devri alemin kralısın gönlümün muazzezi böyle bir aşka şahit oldu mu acaba? Dünyada bilmiyorum olmayan birinin varlığını yazmak bana nasip oldu galiba Kehribar amma velakin dünyanın diğer ucunda olsan da benimsin diye haykırışların doğuyor ve anımsadığımı var sayıyorum ruhuma hani seninimse sen neredesin beyzadem?.. ~Kehribar -Nazen bunca rakip içinde bu köprüyü nasıl geçebilirim? İnan bilmiyorum. Bildiğim yüreğim ’seni çok seviyor’... ~Nazen -Ne rakibi demek isterdim, velâkin sevmiş gibi yapanlar serisi beni bağlamaz elle tutuluruz gözle görülür bir gönül birlikteliği gerekmekte, yürek yüreğe elele ömrümüz yetene kadar Kehribar. ~Kehribar -Nazen İnan her şeyi biliyorum, ya da bildiğimi sanıyorum. Bildiğim tek şey kimse seni benim gibi sevemez inan sevgilim. ~Nazen -Peki inandım diyelim seven insan sevdiğini yalnız bırakır mı?... Senden çok kimse sevemez ise neredesin beyzadem. ~Kehribar -Sana karşı büyük bir aşkla yılları geçti yüreğim sevgim ile sen benden habersiz ben senden habersiz belki gönül kapında yıllardır bekliyorum. Nazen Bunca yılların acısı yüreğimin onca derdinin ahvalini bildiğin halde uzaktan sevmek gibi yakınlığın yakını peki insan sevdiğine bunca derdi gamı çektirir mi Kehribar? Kehribar Peki bunca yıldır seni sensiz yaşamanın zorluğunu sayfa sayfa sabahlara kadar hem yazıp hem de beni dinle ne olur Nazen’im deyip konuşup haykırmak ve ayağına diz çöküp bir kez şans ver deyip yüreğimdekileri öyle çok haykırmak isterdim ki! Nazen’im. Bildiğin gibi değil... ~Nazen -Kalbimin öyle ağrıdığı zamanlar oldu ki biliyor musun? Tanrı’dan başka kimse duymadı. Üzülsem daha çok üzüldüler sevinsem sevincimi yok ettiler. İnan ölüm korkutmuyor beni Tanrı’dan başka korktuğum da yok inan Kehribar. ~Kehribar -Ölüm ile ilgi sözler değil sevmeye, sevilmeye fazlası ile ihtiyacımız var izin verelim birbirimize bizi yaşayalım. Nazen’im bizi! Doyasıya bizi yaşayalım. ~Nazen -Bir insanın kendi yaşam alanına bilhassa özel hayatına saygı duyarak yürek yüreğe doğruluğu ile ilerleyebilecek bir durum nitekim de insan niyetinin doğruluğu ile yol alır. ~Kehribar -İnsan sevdi mi dağlar deniz olur diyorlar, ’ben limanın olayım sen denizim ol’. O haylaz gülüşlerin, yüreğime dalga dalga vursun ne olur mahrum etme bizi yaşanacak en güzel yıllara Nazenim. ~Nazen -Kavuşmak yoksa gökkubbede! Sen bitmeyeceksin bu yürekte Saçma sevgilerin harcı değiliz Ah yüreğimiz gök depremlerde Tut ruhumuzdan bırakma bizi’ ~Kehribar -’Hissettiğim yerdesin her anımda! Bir gemi dolaşmış yürek ağında! Ne sırlar var kor ateş yüreğinde! Sen bir servetsin, gökkubbede! Tut yüreğimizden bırakma bizi’ ~Nazen -Adına yazılmış! Senli binlerce şiir! Dizeler nasıl anlatsın düşün bir! Bu can hep senin yürek safında! Bilirim, sen hep en güzel yaşında! Tut gözlerimizden bırakma bizi ’ ~Kehribar -Akan göz yaşısın gözlerimde! Sen akıyor bu gözlerimin renginde! Gülüşlerim sen varsın gibi gülüyor! Bu gönül, sensiz uçurumu daim izliyor! Tut umudumuzdan bırakma bizi’ ~Nazen -Korkmuyorum artık inan yoksun her an. Ellerimi uzatmıyorum ellerim yüreğim de! Bu şehir, adım başı senin kokun caddelerde! Sağı solu sensiz, sessiz kalmış liman! Tut Ellerimizden bırakma bizi’... ~Kehribar -Nazen şiirim sen, türküm sen, yaşama sevincim sensin, buralar gülüşlerimize benziyor sevgilim kulaklarımda dinmeyen melodisin. Bir gün mutlaka birbirimizin gerçeği ile buluşacağız bana hasret sana gurbet şimdi yeryüzü... ~Nazen -Kehribar sevmenin tanımı her şeyde fazlası ile hayalini kurduğumuz biz varız birbirimizin yanında eksiğiz velakin ruhunda her dem biz varız. Baki selam öz gögüm... Saliha İnan |