ANLATSAM
İçime attığım, şu dertlerimi.
Anlatsam inan, taş yarılırdı. Çileler içinde, şu hayatımı. Anlatsam inan, dünya dururdu. Konuşan dilerim, konuşmaz oldu. Baharda açmadan, güllerim soldu. Hayatta hevesim, kursakta kaldı. Anlatsam inan, dağlar erirdi. Bir mecnun misali, gezerken öyle. Boğaz düğüm düğüm, tutuldu dilde. Acılar kor gibi san’ ki, ağrılar solda. Anlatsam inan, hayat dururdu. Derdimi kimseye, açamıyorum. Gözlerim yaş dolu, gülemiyorum. Hayattansa bir tat, alamıyorum. Anlatsam inan, güller kururdu. Ben yoruldum artık, ömür bu işte. İnsaf ve merhamet, kalmadı dostta. Kara kara bulutlar, dönerken başta. Anlatsam inan, canlar ölürdü. Muhlis SÜNBÜLCÜ. |