Benim olan gönlü hep sana verdim
Bir başkasın özüm can görür sanma
Senli bir gönülle ben sana vardım
Benim iki gözüm can n’olur yanma

Yıllar öncesinden tutulmuşum ben
Kendime yenilmiş yutulmuşum ben
Zamansız halt etmiş atılmışım ben
Anla geçmez sözüm can n’olur kanma

Gülüşün dokunur geçer di ömre
Her halin özel di düşer di cemre
Aşk kâr eylemiyor yazılan emre
Geç kalan bir çözüm can n’olur anma

Geçmişe bir özlem duyarım sanma
Haberin yok zaten sen sen ol anma
Ben şair yazarım sözüme kanma
Nazlı mahsun yüzüm can n’olur dönme

Sensiz bu Acunda seven can ölsün
Acun’um hoş gözlüm bırak da gülsün
Çık artık aklından çık kendin bulsun
Gönlüm iki gözüm can n’olur sönme
Ben çoktan vaz geçtim dönmezsen dönme

Selahattin ACUN’un kaleminden✍
ALTI MAYIS İKİBİNYİRMİDÖRT/ADANA