Hayalet
Hayal et
gecenin karanlığında gökyüzünden düşen damlaları ne kadar temiz, ne kadar saf. Ve bir adam gecenin ortasında ıslanan sırılsıklam, bi o kadar da tuhaf. Akıttığı yaşlar yağmurun ayazında hala sıcak gözleri saplanmış gecenin beyazında sırtında paslı bir bıçak ve kapkara bir mazi zincirlenmiş tam ayak bileklerine sürükler bitkin düşen gölgesi gibi kendi bile inanmaz nasır tutan dileklerine. Bir adam işlerken buz gibi damlalar iliklerine yüreği sararan bir yaprağa tutunan düştü düşecek artık ağlamaya bile utanan bir adam. Yaşarken gömülen umutları sanki geceye mahkum bir hayalet yüreği artık sevdalarda kor değil gözlerini yum ve beni hayal et bu o kadar da zor değil. |