Gel de geleyim
Beynime eklerim kağıt kalemi
Ozanca coşarım gel dediğinde Silerim içimden ağıt, elemi Maziye koşarım gel dediğinde Yıllarca dağıldım rafa girmeden Kuru kütük gibi sefa sürmeden Önümde engeller, deva vermeden Dağları aşarım, gel dediğinde Usanmadan gezinirim açında Akşam mı beklerim saklı saçında Haz aldığım yüreğinin içinde Bir ömür yaşarım gel dediğinde Hata bulmam hamaratlı işinde Saklanırım davul çalan döşünde Yaşıyorken hayelinde düşünde Maziye koşarım gel dediğinde Ateş gördüm kırılmadım cam iken Sabır ettim hayellerim gam iken Cahil idim, gençlik çağı, ham iken Yanarım pişerim, gel dediğinde Mayamın gereği çamur alarak Başağın içinde hamur bularak Bulutun içinde yağmur kalarak Gönlüne düşerim, gel dediğinde İki tatlı kelam yaydığın anda Mihmanı bir insan saydığın anda Sesimin yelini duyduğun anda Saçını okşarım gel dediğinde İshak Aras ( mihman) Söke Aydın |