Esirim Sanki
Ne zaman yokluğun gelse aklıma
Bir soğuk yel eser üşürüm sanki Desem ki kendime kavuşmak hayal Gökten kör kuyuya düşerim sanki Bitmedi gönlümde aşkın savaşı Dinle bak feryadım sallıyor arşı Yumsam gözlerimi sılaya karşı Şu boş yatağımda koşarım sanki Acı hoyrat çaldı gonca gülümü Şu yalan dünyadan çektim elimi Bekler oldum bir köşede ölümü Düş alemlerinde yaşarım sanki Gördüğüm bütün bu çiçekler cansız Ak göğsüme bir ok girer apansız Geçmez kahrolası günlerim sensiz Cennet bahçesinde esirim sanki |