SÖZÜN BAL EDENE AŞIĞIM AŞIK
Bir insan var, bir de insan-ı kamil...
Haddin bilenlere, aşığım aşık... Bir arif var, bir de kökten zırcahil... Sözün bilenlere, aşığım aşık. Hükmü yoktur ama, eser gürülder... Nefsine köledir, bir de hürüm ’der... Ruhun esir almış, türlü cürümler... Özün bilenlere, aşığım aşık. Söz söylersin bir de, kılarsın tevil... İrfan bilenlere, aşığım aşık... Hem el etek öper, hem Hâk der gafil... Halden bilenlere aşığım aşık. Bilmez, ne hikmetle gelmiş dünyaya... Sanır kendin kamil, gök’te süreyya... Gül, gül dür boy verir, diksen zindana... Kendin bilenlere, aşığım aşık. Murat bu gün varsın, yarın ne ola... Asla boyun eğme, namert olana... Gönlünün balını, sağıp kovana... Sözün bal edene, aşığım aşık. Murat FİDAN Şiirin yazarı : Murat FİDAN |