ANNEM
Şefkatin öyle sarıp, sarmalar ki ruhumu...
Hangi uzun seferde, nerelerdesin Annem... Güneş olup odama, yansır yüzünün nuru... Işıklar içinde yat, hiç ah vah deme Annem. Oğullar Annesini, çok severmiş anladım... Gittiğine ben asla, asla hiç inanmadım... Ne zaman dâra düşsem, sıkışsa dertli başım... Omuzumda elini, hissediyorum Annem. Yaşarım ağır aksak, taşırım yokluğunu... Varlığın tek payemdi, tek övüncümdün Annem.... Üzerime sinmişsin, koklarım mis kokunu... Oğlum deyişin hala, kulaklarımda Annem. Rüyamda seni gördüm, bana çok üzülmüştün... Çok iyiyiz adını, anıyoruz biz her gün... Sigarayı azaltdım, teselli değil tütün... Kızar çok içme derdin, bu son sigaram Annem. Murat FİDAN Şiirin yazarı : Murat FİDAN |