(Fasl-ı Muhabbet Şiiri)

Biz ne idik, ne olduk? Alsın bizi düşünce
Nerelerde yanıldık? Onu sormam gerekir.
Kimseler dinlemiyor insan dara düşünce
Bu durumlara acil, kafa yormam gerekir.

Etrafı hep sarmışlar Rum, Yahudi, Ermeni
Niceleri pusuda, çıkar olsa dermanı
Asla beklenilmesin merhum sultan fermanı
Düşmanın niyetini, bilip görmem gerekir.

Niye böyle olundu? Zerre hassasiyet yok
Bu vurdumduymazlıksa ciğerime saplı ok
İcraat olmuyorken meydanlarda boş laf çok
Yaşanan ataleti, mutlak kırmam gerekir.

Kan ağlıyor Gazze’de, Türkistan aynı durum
Bunlara çözüm yok mu? Çözsün yetkili kurum
Böyle gidilir ise bak önümüz uçurum
Bir vatandaş olarak, göğüs germem gerekir.

Rusya’da Türk özgürmüş, aslında millet esir
El sıkışınca Rus’la olamaz onda tesir
Esaret bitmeyince Türk milleti münkesir(*)
Kanayan bu yarayı, acil sarmam gerekir.

Aynı durum yurdumda nice vatandaş muhtaç
Önce yakın akraba! Mmadem yardıma amaç
Neden ısrar edilir? Afrika’yla izdivaç
Yardım yapılır iken, onu karmam gerekir.

Niye her yerde mazlum; din kardeşim kan ağlar?
Eller şen şakrak yaşar, bizimki kara bağlar
Katledilen şehittir, zulüm görmesin sağlar
Kanayan her yaraya, merhem sürmem gerekir.

B e h l ü l çokça düşünüp söyle sözün özünü
Kendine baktın yeter, çevir artık gözünü
Kardeşin için susma, esirgeme sözünü
Herkes duysun, sen de de: “Riske girmem gerekir!..”

13.04.2024
(*)Münkesir: Kırılmış, gücenmiş.