Ateşten Gömlek
Yine bir boşluktayım,
yine bir hoşlukta. Ayağımda prangalar yok, ellerimde kelepçeler ama tutsağım... Giydirilen sadece ateşten bir gömlek, belki müebbet, belki de ölmek. Yine garabet dört yanım, yine hararet. Biliyorum, cehennemde değilim daha vakit var. Bu alevler senden gelen, bu kan kokan menekşeler... Yalnızım, değdirilen sadece ateşten bir gömlek belki kül olmak, belki de sönmek. Yine isyankar zamanlardayım, cüretkar yalanlarda. sürgünüm... Buralarda sabahların da tadı yok baharların da... geliyorum, yürümekle bitmesede yollar geliyorum. Üzerimde sadece ateşten bir gömlek belki kaybolmak, belki de dönmek. Anlatabilseydim bir kere Ağlatabilseydim belki yok yere. Gözlerimde bir at gözlüğü sevdadan uzak ellerimde kalbim, anlatabilseydim... yalnızca bir kere kaderi seninle aldatabilseydim. Ama, emredilen sadece ateşten bir gömlek belki itaat, belki de sevmek. |