Pat diye çıkıp karşına dönerken köşeyi.
Yüzüne gölgesi düşerken günün.
Anadolu gibi bir yanım kurak,
ötede çukurovanın yeşili.
Türkü çığaran gençlerin neşesi.
Bardak bardak içer gibi Ceyhanı, Fıratı, Arası
Kıvrım kıvrım yüzünde Kızılırmak
Nasır tutan eller, toprak kokusu
Karda ellerini oğuşturan çocuklar.
Bir umut gözleri ufukta.
Hayallerine bakar
Doktor, savcı mühendis ...
Gözlerde inanç, içimizde heves.

Zifiri karanlıkta parlayan bir çift göz..
Güneş tutulmuş sanki.
Dağların ardında bir alaca kızıllık
Rüzgarda nem, toprakta koku
Yutkundu.. boğazına dizilmişti sözcükler.
Ben, şey!
Titredi teni. Kızardı yüzü..
Eğildi başı suçlu çocuk
Kafeste kaçan kuştu yüreğim.
Son tura kalmış gibi nefes nefese

Bir yanda sonbahardaki yaprak
Bir yanda kar yağmış saçlarına.
Kahverengi gözler, ya o obruklar yanaklar.
Hep dalıp kalmak istediğim.
Yıllar sonra en baştaki gibi yüreğim.
Belli ki bıkmıştı sessizlikten.
Kanadı çırptı maviliklere.
Ve vuslat
Seninle sensizlikte.
Huzurla kapandı gözler
Verilip son nefes
Yüreğimde sancı, yüzümde tebessüm
Cennete girmiş gibi