TÖVBEKAR
Ben inançsız bir insan değilim, biliyorum;
Günahsız doğdum ama günahkâr ölüyorum. Cennet ya da Cehennem, affına bağlı Tanrım; Hükmüm verilene dek Araf’ da kalıyorum. Safsatalı sözleri dinlemeye alıştım, Verdiğin akıl ile yol bulmaya çalıştım. İnsanlık alemine ilk emrin “Oku” senin, Okudukça öğrendim, doğruları bölüştüm. Ne seni inkâr eden inançsız ateistim, Ne gönderdiğin dini yok sayan bir deistim. Ne her şeye inanan zavallı bir cahilim, Ne de yanlış bilgiler anlatan bir sofistim. Sana şirk koşmak, haşa! Aklı olanı aşar Erdemli insan olan emrine göre yaşar Çocukken cehennemi anlattılar hep bize Ahret denince kalbim korkularımla taşar Biliyorum ki sana bir hayli çoktur borcum; Sana olan borç kadar kuluna yoktur borcum. Yaptığım hata için “Tövbe Allah’ım tövbe!” Yüreğimi acıtan çatallı oktur borcum. Coşari der ki ömrün sonbaharına vardım, Ne bu yalan dünyayla ne de yaşamla derdim. Kadir Gecesi’ndeyiz, sunduğun her nimete Şükrederek ilahi mutluluklara erdim. 05.04.2024/Samsun İbrahim COŞAR |
Yürek sesiniz daim olsun