KAN/ATLANIYOR
Çocukluğum yağıyor gökten
saf ve temiz çocukluğum kaplıyor yeryüzünü masumiyet tabloları kar beyaz anılar üşüşüyor beynime şen kahkahalar karışıyor közlenen kestanelere Bir yudum ıhlamur çekiyor kalemim sözlerim ışığı emiyor deri eldivenlere sevdalı parmaklar dostluk fırlatıyor dostların yüzüne dostlaşıyor zaman sevdalar demleniyor raksa duruyor an Sümüğü akmış bir dünün gülen yüzünde mutluluk kanatlanıyor bugün oluyor satırlarım dün solurken Bir buse konuyor tik takların kanadına kanatlanıyorum kan/atlanıyor gözlerim yükseliyor yüreklere sözlerim ağıyor ağıyor gecelere HÜSEYİN KABA 07 OCAK 2015 DÜZCE |