Büsbütün hayallere gömüldüm sen gidince
Korkulu kabuslar dolduruyor şimdi gecelerimi
Sağnaklara sığınıyorum
Yağmurlarında büsbütün yokoluyorum
Her şarkı oturuyor yüreğimin en kıyısına
Bir kurşun gibi delip geçiyor yine duyamıyorum
Büsbütün yalnız kaldım sen gidince

Bir akşam çıkıp gelsen
Koparsan hasretimin paslı zincirlerini
Artık unutsak... yüreğimizin hüzünlerini
Yeniden bahar gelse umutlarımıza
Dudaklarımda bir vuslat şarkısı yeşert/ sen
Bir sabah bulsam seni karşımda
Şarkılar mutluluk söylese
Gözlerinde dinlensem... dinlensem ağlasam

İnanıyorum, bekliyorum birgün bitecektir
Hasretim, acılarım, bekleyişlerim
İçimdeki yorgun savaşlarım bitecektir
Rüzgarlar saçlarımızda özgürlük esecektir
Bitecektir gözlerimin ateş yüklü yıldız çakışları
Karanlıklar fışkırırken bu şehrimin koca ağzından
Yalnız gecelerimde, camlarda seni anlatıyorum
Karanlıkların zifiri korkularına

Artık okulunun yolunda atmıyor nabzım
Ben ozan ; yalnız hüznün ozanı Aygün Deniz
Ben hasretini gözlerinde taşıyan, ben
Titreyen ellerim gecelerin alnına
Şiirler yazıyor mayın gibi
Tüm aynaları parçalarken, içimdeki dinmeyen isyanlar
Seni bekleyen şu yüreğimden acılı isler sızıyor

Orada senin penceresiz odaların
Salkım saçaktır
Şimdi duyarım sabırsız atan titreyişlerini
Kalbinin !
Acılıyım... tükeniğim... darmadağınım !
Ve, kulaklarımdaki bu kahkahalar niçin
Öyle birikmiş ki öfkelerim
Sana ellerimi tutuklayan adam
Sana tüm yumruklarım
Ağzını, burnunu dağıtmak için !!!

Artık bana ’ gel ’ desen
Bir haber salsan kuşlarla
Koşarım dağ taş demem
Aşarım çöl demem sana koşarım
Nasıl aydınlanır gecem gündüzüm
Kucaklarım tüm mevsimleri
Kış demem, kar demem, aydınlığım olur sesin
Kime rastlasam yolumda, sarılır öperim bilsen

Mutluluğuna duadır gözyaşlarım
Sabırsız özlemler...bekleyişler artık kar etmez
Çaresiz gecelerde içtiğim her yudum çayım
Acı bir zehir gibi ... gözyaşlarıma katık !
Senli düşler kurmaktan usandı gecelerim
Sersefilim, ağardı kumral saçlarım
Şu an yazarken bak ; filmdeki kavuşmalara ağlıyorum
Kızma... sen geldiğin zaman
Güneşi ateşleyip... erken uyandıracağım
Uyuyan kuşlarını
Bir anda... ben yargılayacağım tüm çaresizliğimi
Ve... Kıracağım kalemi
Tutuklu kapıların zincirlerine
Elinden tutacağım özgürlüğün
Hiç bırakmamacasına

Günay Koçak

2. 4. 2024