Meçhul
Gözlerimde yaş, yüreğimde hüzün,
Gece karanlığında kaybolurum, Hatıralarla dolu bu eski mekânda, Tenhâlıkla baş başa kalırım. Geçmişin elemi, geleceğin meçhulü, Birleşir, içimi sarar. Hayaller solmuş, ümitler solgun, Bu hüzünlü âlemde kaybolup giderim. Suskunluk içinde yankılanır ismin, Sensizlikle dolu bu manâsız zaman. Bir çığlık yollasam da işiten olmaz, Yalnızca içimdeki kederle baş başa kalırım. Fakat umut var yine içimde, Belki bir gün güneş yeniden doğar Sensizlikle yüzleşip hayata sarılırım, Ve yeniden yaşamın içinde var olurum |