DELİ GÖNÜL
Deli gönül sen sus artık
Has bahçede güller ara. Baharlar kış mı olurdu Bağrımda açmasan yara. Umut katladım bohçada Sevdalar düşerken dara. Viran olan boş bahçede Garip bülbül düşer har’a. Gel kadere feryat etme Kalbine dolmasın kara. Dostları bırakıp gitme Gönlünde açarak yara. Eksik etme muhabbeti Selam söyle her diyara. Kullara yapma gıybeti Her şeyi kendinde ara. Bu gidişle derdin bitmez Yolların düşmeden zora. Hiç bir ilaç fayda etmez Severek düşmeden kora. Nefreti sil yüreğinden Sevgi topla çıkıp kıra. İhlas aksın dileğinden Ne mülk ile nede para. A. Kadir YALDIZKAYA |