6 Şubat...6 Şubat, Yüreklere yakılan bir ateş Akşam batan artık doğmayan bir güneş Acıdan bol bir şey yok artık Yok yok yok Arda kalan, Ne desek hepsi boş Bomboş Bu Kıyametin başka bir şekli galiba, Artık hiç bir şey Eskisi gibi olmayacak, Akıllanmayan bir insanoğlu Ders almasını bilmeyen bir varlık Unutur çok çabuk Yazık çok yazık, Ne kadar tekrarlansa da Hep nafile Yine nafile, Olan olanlara olur Geri kalanlara Onca yaşanmamışlıklara, Gel de anlat şimdi Gözü dönmüş zamana, Ve Saat 04.17 ’ ye takılı kaldı Ebediyete dek artık, Ateş Düştüğü yeri yakar Maalesef Ne kadar da doğruymuş doğru, Hayat geçip gider iken Takip ediyor Her zaman ki gibi yine Kendi çizdiği yolu, Nihayetinde Acizliğin Çaresizliği... * Freiburg im Breisgau, 02.03.2024 * Talat Özgen |