Aklım kementin işkencesinde sıkılıyor
Alnım karıncaların tükürüğünde doluyor
Damarımın isinden gizlice geçiyon
Hafakanların çıglığını yıldızların damlasına üfürüyorum
Seni sevginin mavi dumanlı semtin de arıyorum

Kızkulesi Üsküdar’ ın sevdaya gözyaşı abidesi
Bende sevdanın yanlızlığına konmuş dudak
Seni sokakların geniş omuzunu çiğniyerek
Evlerin kirli sayfalarını karıştırarak
Caddeleri karartan tülleri kırarak
Üsküdar’ ın kalın ensesine kapanmıştım

Yüreğimde sana olan hicranın bakışı
Kaldırımların dikenleri hasretime ok atışı
Dalgaların tokatlarıyla hülyalarıma giden kaçışı
Bir deli deryanın sacına taş,
İki derbeder ayaklarla sokaklara kaş fırlatıyorum

Üsküdar’ da sen
Gözlerimi parçalıyan kalabalıklarda arıyorum
Üsküdar’ ın soğuk ağzında nefesini soruyorum
Senin mechul gölgeni kovalıyorum

Kalbim tütsünün sisinde türkülerde acıyor
Dilim senin ismini, dimağım cismini sayıklıyor
Kaldırımların bataklığı benimle kayıyor
Günlerimin şafakları seninle doğuyor
Ama sen gözümden kaçıyorsun
Gönlümün sancısını yontuyorsun

Özkan Karaca