ÖZLEM İNSANLIĞA…
Vurunca ışığın şiddeti gece de
düşer bıldırcınlar mevsimine. bir çakmak çakar tetik düşer, düşer cigaran dudaklarından çaresiz. Buz mu tuttu geceler ? Kanı mı dondu insanlığın, Sağır mı artık vicdanlar? oysa dönüyor dünya ekseninde Güneşin. Sabaha uyanır her gece. Doğar güneş yeniden. Durun durun, bu gidişe dur deyin, Öldürülmesin Analar, babalar. Öldürülmesin,donmasın çocuklar, serpilsinler domur domur. Neden bu katliam? Nedir bu vahşet, neden akar kan? Kar mı tuttu buzula mı çekti dolunay? Yetmez mi yıldızlar aydınlığa? çözmez mi saçlarını bulutlar? akıtmaz mı göz yaşlarını? yoksa bu, çöl neden ağlar? Neden kurur bu toprak? Yitirilen insanlığa mı Özlem? Yiğit Metin Sevindik |