daha ne kaldı
zalimsin, çok kere fatihlere özendirdin beni
haritaları serdin önüme keşfedilmemiş yerlere Gönderdin ünvanlar ve söylevlere konu olmakla kandırdın beni.. şimdi bilmediğim lisanları konuşanların arasında yÜreğimde kekremsi bir tat nefeslerimi sayıyorum.. oysa hiçbiri umurumda değiLdi ne bahşedeceğin ünvanlar ne Şan ne şöhret ne imla kuralları basit ama çok sıradan çocuksu bir istekti benimkisi kıvrımlarında dudaklarının çarpıntıların izlErini bulmaktı.. denizin dalgaları kırbaçlıyorken azılı hırslarımı usturlabıma lanet okuyorum.. duruluNca deniz. yıldızlarda sana bakacağım her öğün umutsuzluğun yanında bir meksika sosu bulunmuyor bu coğrafyada... kızgınım fakat ellerim lime lime, yokolurken ben... sana küfürler ediyorum kendime de.. bu denizi kendimle dolduruyorum.. geriye bir ben kalmayıncaya kadar.. |