Bir Sen Vardı...Bırak! Saçlarındaki karanlıktan Gecenin fenalığına döküleyim Ateşten dağ olsak Kalkınca soğur her yatak Armağan diye aldığımız her yaşımızla aşkın tam ortasında Ölsek anlaşılmayacak… Gece ve rüzgâr Ağır ve ateşli hava Bir çukuru örter gibi üstümü kapama Öptüğümüz her dudak Düşmek için açılan uçurumun ucunda Bugün sevişsek yarın karmaşa Katli vacip heves Uğrardı! Nefes, nefes O felsefe ki hep başucumda Bir başınalığın vermiş olduğu çevirisiyle aşk, aşk diye inleyen Bucaksız yıldızlara dağılan adaklara eş Bir sen vardı Ve bir de sen Son ünlüsüne bağlı ünsüz harflerden önce gelen Tüm kentin hesabını ayıpla örten merhamet Aşktan kaçıp gelenlerin yüzüne baktım tek tek Hepsi birbirine benzeş Kir göstermez renkleriyle özdeş Hadi! Soyunalım tekrar, tekrar Birazdan dağlara dolanan rüzgâr Ezgilerine öykünen kokusuyla Yorgun bir yıllığın yılışık yaprakları gibi Geceden saçlarına dolup odaya dağılacak Armağan diye aldığımız her yaşımızla hayatın tam ortasında Ölsek anlaşılmayacak… |
Sevgiyle