KALEMİN KADERE
Kalemin kadere derdini dökse,
Tek tek her satıra kederle akar. Harflerine dalıp acıyı çekse, Bütün yaraları dağlayıp yakar. Ruhunu dinleyip duyduğun hisle, Mutluluğu yar et, gönlünü yasla Kalbinde huzuru bulunca besle, Çiçeğin her yere tohumun eker Ufukta güneşin, ışığı serip, Isıtır buzları gönlüne erip, Muradı olana nasibi varıp Umut ettiklerin yoluna çıkar Olur da ayağın değerse taşa, Yaşarken bakarsın dert gelir başa, Yine de ölçüyü aşmadan yaşa, Terazin şaşarsa kefesi çöker. Anıların çıkıp gelir peşinden, Karanlık gölgeler aşar başından, Isdırabı süzer, gözün yaşından, Dostların çaresiz ardından bakar. BERLİN 14.3.2024 |