Büyük oğlumun düğünü esnasından iki gün öncesi, evlatlara; ben gezmeye gidiyorum. Düğün günü yanınızdayım deyim, dünürlerden de habersiz, diğer gezi turlarında olduğu gibi şehri turladım ve malumunuz;
çocukları annesiz büyüttüğüm için, tek başıma olmama rağmen çocukların yanında kalmayı düşünmeyen biri olarak edindiğim toplum kültürü ve duygularımın yorumu...

HADDİNİ BİLMEK ASALETTİR.

Oğlum diye sarılırken özüne,
Hanımı baş koyduğu an dizine,
Sana döner, bakınırsa gözüne;
Toparlan ve mızrap olma teline…
*
Kız anası tiyatronun başıdır,
Babası da anasının taşıdır,
“Damadıyla gelin kızı şaşıdır”
Siz-siz olun kapılmayın yeline…
*
İğneliyse gülüş; amaç paradır,
Duymazdan gelirsen yüzün karadır,
Öyle an gelir ki eli aradır;
Kapılırsın gözyaşının seline…
*
Ne eylersen eyle yaranamazsın,
Onlardan izinsiz aranamazsın,
Saç dökülür diye taranamazsın,
Yanılıp da düşmeyesin eline…
*
Gelin büyüse de emmi dayılı,
Hatır bilen çıkar ama sayılı,
Değil ise “anasıdır” meyili;
Miras / Ayrım taşı değene dek keline…
*
Otuz yıldır süregelen hayalim,
Evlatları yuvasına sağ salim,
Hıfz edenin takdirine mecalim;
Allah büyük, kullar küçük biline…
“Dileğimdir; hoş sedalı kalına”
Hıfzı KARACA
(T. C. Kültür Bakanlığı Halk ve Kalem Şairi)